თბილისის დროით 15:25 სთ-ზე იერუსალიმში, მაცხოვრის საფლავზე წმიდა
ცეცხლი გადმოვიდა, რაც მორწმუნეთა აზრით უფლის წყალობის ნიშანია.
ტრადიციისამებრ, იერუსალიმის მართლმადიდებელი პატრიარქი აღდგომის
ტაძარში უფლის საფლავზე თბილისის დროით, დაახლოებით, 13.00 საათზე შედის და
საფლავი იხურება. მანამდე პატრიარქს სხვადასხვა კონფესიის სასულიერო
პირები საგულდაგულოდ ჩხრეკენ. მათ შორის – ებრაული პოლიციის
წარმომადგენლები.
მაცხოვრის საფლავზე ზეციური ცეცხლის გადმოსვლისთვის იერუსალიმის მართლმადიდებელი პატრიარქი საგანგებო ლოცვებს ასრულებს.
წმიდა ცეცხლის გადმოსვლისთვის აღდგომის ტაძარში მომლოცველები მსოფლიოს
სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩადიან, მათ შორის არიან მომლოცველები საქართველოდან.
მოციქულთა და წმიდა მამათა მოწმობით, უნივთო ცეცხლმა მაცხოვრის საფლავი
ჯერ კიდევ აღდგომისას გააბრწყინა. ზეციური ცეცხლი იერუსალიმის აღდგომის
ტაძარში პირველად III საუკუნეში გადმოვიდა. გადმოცემით, სააღდგომო
ლიტანიობაზე კანდელში ზეთი შემოაკლდათ და პატრიარქმა ნარცისმა კურთხევა
გასცა, მათში სილოამის ემბაზის წყალი ჩაესხათ. როდესაც პატრიარქის კურთხევა
შეასრულეს, ზეციდან ცეცხლი გადმოვიდა და კანდელები აანთო, რომლებიც მთელი
ლიტანიობის განმავლობაში არ ჩამქრალა.
იგონებს მამა გაბრიელის სულიერი შვილი ოთარ ნიკოლაიშვილი:” ერთხელ გაბრიელ ბერმა მოულოდნელად პორნოგრაფიული ჟურნალი და სურათები მომთხოვა. თავიდან კარიკატურის დონეზე შესრულებული ჟურნალი ჩავუტანე, რაც მან მიაგდო და თხოვნა უფრო მკაფიოდ გამიმეორა. შემდეგ ნახევრადშიშველ მდგომარეობაში დასურათებული ეროტიკული ჟრნალი მივუტანე. გაბრაზებულმა ისიც მოისროლა და უფრო მეტი კატეგორიულობით მომთხოვა”მურწასავით” ნამდვილი და ცოცხალი ჟურნალი მიმეტანა. რამდენიმე დღის მერე ჩავაკითხე იმ იმედით, რომ იქნებ აღარ ხსომებოდა. ბერმა უკან გამომაგდო, ურჩობისთვის დაისჯებიო. იმ დღესვე ეზოში მონასტრის რამდენიმე წევრი ვნახე, მათ ხელში ჩემი ჩატანილი პორნოგრაფიული ჟურნალები ეჭირათ და ბერს განიკითხავდნენ. ამის საბაბად ჩემი თავი ჩავთვალე და გაბრაზებულს, მოულოდნელად ერთი ადრე ჩადენილი ცოდვა გამახსენდა:
"სიზარმაცესთან ბრძოლისას სიმდაბლეს უნდა დავეფუძნოთ”
"შენი
ცხოვრების ყოველი ჟამი ღმერთისთვის სათნოდ წარმართე. მუდამ გახსოვდეს, რომ
აწინდელი დღის შემდეგ დრო აღარ მოგეცემა და განვლილი ცხოვრების ყოველი
წუთისათვის პასუხი უნდა აგო. შეუფასებელია ის ჟამი, რომელიც შენს ხელთ
არის და თუ ამაოდ გაფლანგავ, მოვა დრო, ძებნას დაუწყებ და ვეღარ ჰპოვებ”,
– წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი.
მცონარების ცოდვის შესახებ "ამბიონს” სასულიერო აკადემიის მოძღვარი, მღვდელი იაკობ ჩიჩილიძე ესაუბრა:
თუ შეიძლება გვესაუბრეთ სიზარმაცის ცოდვის შესახებ. საიდან მომდინარეობს სიზარმაცე?
იმისათვის, რომ ცოდვით დაცემა აიცილოს თავიდან, ადამიანი ყოველივე იმას
უნდა გაურბოდეს, რაც მასში ცოდვის ამ პროვოცირებას ახდენს. მაგალითად,
თუკი ლოთს სურს, რომ სმას თავი დაანებოს, მაშიმ მან ყველანაირად უნდა
მოარიდოს თავი ისეთ ადგილს, სადაც სასმელია. აუცილებელია მცირეოდენი
მონდომება და კეთილი განწყობა; ასეთ დროს კი სახიერი ღმერთი სირთულეების
გადალახვაში დაგვესმარება. მაგალითად: ადამიანი რაღაც ვნებით არის
შეპყრობილი: ის აღიარებს ამ ვნებას, მის მოსაკვეთად იღწვის, ინანიებს,
თავს იმდაბლებს, ყველანაირად განწყობილია, რომ მისგან განთავისუფლდეს. ეს
განწყობა იცის ღმერთმა და ამიტომ ეხმარება მას. მაგრამ როგორ მიანიჭებს
უფალი მადლს იმ ადამიანს, რომელიც თავად არ ცდილობს, რომ შეიცვალოს და
ცოდვის აღსრულებას განაგრძობა?! ღვთის მადლი არ ეკარება იმ ადამიანს, ვისი
მდგომარეობაც არასწორია, რადგანაც ეს მას ვერაფერს არგებს. მადლი რომ ასეთ
შემთხვევაში ვინმეს შველოდეს, მაშინ ხომ ღმერთი მას ეშმაკსაც უწყალობებდა.
"შენი
ცხოვრების ყოველი ჟამი ღმერთისთვის სათნოდ წარმართე. მუდამ გახსოვდეს, რომ
აწინდელი დღის შემდეგ დრო აღარ მოგეცემა და განვლილი ცხოვრების ყოველი
წუთისათვის პასუხი უნდა აგო. შეუფასებელია ის ჟამი, რომელიც შენს ხელთ
არის და თუ ამაოდ გაფლანგავ, მოვა დრო, ძებნას დაუწყებ და ვეღარ ჰპოვებ”,
– წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი.
