იგონებს მამა გაბრიელის სულიერი შვილი ოთარ ნიკოლაიშვილი:” ერთხელ გაბრიელ ბერმა მოულოდნელად პორნოგრაფიული ჟურნალი და სურათები მომთხოვა. თავიდან კარიკატურის დონეზე შესრულებული ჟურნალი ჩავუტანე, რაც მან მიაგდო და თხოვნა უფრო მკაფიოდ გამიმეორა. შემდეგ ნახევრადშიშველ მდგომარეობაში დასურათებული ეროტიკული ჟრნალი მივუტანე. გაბრაზებულმა ისიც მოისროლა და უფრო მეტი კატეგორიულობით მომთხოვა”მურწასავით” ნამდვილი და ცოცხალი ჟურნალი მიმეტანა. რამდენიმე დღის მერე ჩავაკითხე იმ იმედით, რომ იქნებ აღარ ხსომებოდა. ბერმა უკან გამომაგდო, ურჩობისთვის დაისჯებიო. იმ დღესვე ეზოში მონასტრის რამდენიმე წევრი ვნახე, მათ ხელში ჩემი ჩატანილი პორნოგრაფიული ჟურნალები ეჭირათ და ბერს განიკითხავდნენ. ამის საბაბად ჩემი თავი ჩავთვალე და გაბრაზებულს, მოულოდნელად ერთი ადრე ჩადენილი ცოდვა გამახსენდა:
|