თბილისის დროით 15:25 სთ-ზე იერუსალიმში, მაცხოვრის საფლავზე წმიდა
ცეცხლი გადმოვიდა, რაც მორწმუნეთა აზრით უფლის წყალობის ნიშანია.
ტრადიციისამებრ, იერუსალიმის მართლმადიდებელი პატრიარქი აღდგომის
ტაძარში უფლის საფლავზე თბილისის დროით, დაახლოებით, 13.00 საათზე შედის და
საფლავი იხურება. მანამდე პატრიარქს სხვადასხვა კონფესიის სასულიერო
პირები საგულდაგულოდ ჩხრეკენ. მათ შორის – ებრაული პოლიციის
წარმომადგენლები.
მაცხოვრის საფლავზე ზეციური ცეცხლის გადმოსვლისთვის იერუსალიმის მართლმადიდებელი პატრიარქი საგანგებო ლოცვებს ასრულებს.
წმიდა ცეცხლის გადმოსვლისთვის აღდგომის ტაძარში მომლოცველები მსოფლიოს
სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩადიან, მათ შორის არიან მომლოცველები საქართველოდან.
მოციქულთა და წმიდა მამათა მოწმობით, უნივთო ცეცხლმა მაცხოვრის საფლავი
ჯერ კიდევ აღდგომისას გააბრწყინა. ზეციური ცეცხლი იერუსალიმის აღდგომის
ტაძარში პირველად III საუკუნეში გადმოვიდა. გადმოცემით, სააღდგომო
ლიტანიობაზე კანდელში ზეთი შემოაკლდათ და პატრიარქმა ნარცისმა კურთხევა
გასცა, მათში სილოამის ემბაზის წყალი ჩაესხათ. როდესაც პატრიარქის კურთხევა
შეასრულეს, ზეციდან ცეცხლი გადმოვიდა და კანდელები აანთო, რომლებიც მთელი
ლიტანიობის განმავლობაში არ ჩამქრალა.
"სიზარმაცესთან ბრძოლისას სიმდაბლეს უნდა დავეფუძნოთ”
"შენი
ცხოვრების ყოველი ჟამი ღმერთისთვის სათნოდ წარმართე. მუდამ გახსოვდეს, რომ
აწინდელი დღის შემდეგ დრო აღარ მოგეცემა და განვლილი ცხოვრების ყოველი
წუთისათვის პასუხი უნდა აგო. შეუფასებელია ის ჟამი, რომელიც შენს ხელთ
არის და თუ ამაოდ გაფლანგავ, მოვა დრო, ძებნას დაუწყებ და ვეღარ ჰპოვებ”,
– წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი.
მცონარების ცოდვის შესახებ "ამბიონს” სასულიერო აკადემიის მოძღვარი, მღვდელი იაკობ ჩიჩილიძე ესაუბრა:
თუ შეიძლება გვესაუბრეთ სიზარმაცის ცოდვის შესახებ. საიდან მომდინარეობს სიზარმაცე?
ყოველი
ადამიანი ადრე თუ გვიან ფიქრობს სიკვდილზე, მაშინ, როცა ავადმყოფობს, როცა
უბედური შემთხვევა ეწვევა და ხშირად სრულიად უმიზეზოდაც. ყველას კარგად
აქვს გაცნობიერებული, რომ სიკვდილი ოდესმე მასთანაც მივა. მართლმადიდებელი
ეკლესია მოგვიწოდებს, რომ ქრისტიან ადამიანს სიკვდილის არ ეშინოდეს.
სიკვდილი ადამიანის სიცოცხლეს მარადიულობის მოლოდინით, მოვალეობისა და
პასუხისმგებლობის გრძნობით ამდიდრებს. ადამიანი მუდმივ მზადყოფნაში უნდა
იყოს, რადგან მან არ იცის, როდის მოუწევს ღვთის წინაშე წარდგომა. თუ რა
არის სიკვდილი და რას ნიშნავს სხეულებრივი და სულიერი სიკვდილი, წმინდა
იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე)
გვესაუბრება.
– მამაო, ადამიანის ერთ–ერთი საფიქრალი სიკვდილია. ზოგჯერ მთელი ცხოვრება ძრწიან მისი მოლოდინით.
–
ადამიანის ცხოვრებაში არსებობს ორი ყველაზე მთავარი, იდუმალი და თრთოლვის
მომგვრელი მოვლენა – დაბადება და სიკვდილი. ამასთან, სიკვდილი უფრო ძლიერ
განცდებთან არის დაკავშირებული. სიკვდილს ჩვენი ცხოვრების ყოველ ნაბიჯზე
ვხვდებით. სიკვდილი, ისევე როგორც სიცოცხლე, ყოველთვის ჩვენ გვერდით არის.
რადგან დავიბადეთ, უნდა მოვკვდეთ კიდეც. მიწიერ არსებათაგან სიკვდილი
მხოლოდ ადამიანს აფიქრებს. ცხოველი თავის სიცოცხლეს ისე ატარებს, რომ არც
კი ეჭვობს სიკვდილის არსებობას, ამიტომაც მხოლოდ წუთიერი საზრუნავით არის
მოცული. ის არ კითხულობს, თუ რატომ არსებობს სამყარო ან რა ემართებათ იმ
ქმნილებებს, რომლებიც უჩინარდებიან პირისაგან მიწისა.
სხდომის თავმჯდომარე – ილია II – სრულიად საქართველოს კათოლიკოს– პატრიარქი
სხდომის მდივანი – გრიგოლი (ბერბიჭაშვილი) –
ფოთისა და ხობის მიტროპოლიტი
სხდომის თანამდივნები - ნიკოლოზი (ფაჩუაშვილი) - ახალქალაქისა და
კუმურდოს მიტროპოლიტი
საბა (გიგიბერია) - ხონისა და სამტრედიის
მიტროპოლიტი
სინოდის სხდომას ესწრებოდნენ:
I. 2011 წლის 5 ივლისს საქართველოს პარლამენტის მიერ მიღებულ იქნა კანონი
სამოქალაქო კოდექსში ცვლილებების შეტანის შესახებ (დანართი #1). სინოდის
სხდომაზე გამოითქვა საერთო უკმაყოფილება იმასთან დაკავშირებით, რომ,
მიუხედავად კონსტიტუციური შეთანხმებით გათვალისწინებული ვალდებულებისა,
კანონის მიღება მოხდა საქართველოს საპატრიარქოსთან და საზოგადოებასთან
წინასწარი კონსულტაციების გარეშე, რაც საქართველოს ეკლესიის სასულიერო
პირთა და მრავალრიცხოვანი მრევლის მღელვარების მიზეზი გახდა. შექმნილ
ვითარებასთან დაკავშირებით წმიდა სინოდმა იმსჯელა და
დ ა ა დ გ ი ნ ა:
1. საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია საქართველოს კონსტიტუციის და
საერთაშორისო თანამეგობრობის მიერ საყოველთაოდ აღიარებულ ნორმებზე
დაყრდნობით აცხადებს, რომ საქართველოში მცხოვრები ყველა რელიგიური
აღმსარებლობის ადამიანი, ისევე როგორც რელიგიური გაერთიანებები, თანასწორია
კანონის წინაშე. რელიგიური აღმსარებლობების თავისუფლება არ არის
დამოკიდებული იმაზე, თუ რომელ რელიგიურ გაერთიანებას ეკუთვნის საქართველოს
ესა თუ ის მოქალაქე. საქართველოს კონსტიტუციითა და კონსტიტუციური
შეთანხმებით, რომლებიც ქართველი ხალხის ნებას გამოხატავს, საქართველოს
სამოციქულო ავტოკეფალური მართლმადიდებელი ეკლესიის განსაკუთრებული
სამართლებრივი სტატუსი არ ზღუდავდა სხვა რელიგიურ გაერთიანებათა
აღმსარებლობის თავისუფლებასა და კანონის წინაშე თანასწორობას.
2. მიემართოს საქართველოს ხელისუფლებას:
ა) მომავალში რელიგიასთან დაკავშირებული კანონპროექტებისა და სხვა
ანალოგიური საკითხების განხილვისას წინასწარი კონსულტაციები გაიმართოს
საქართველოს საპატრიარქოსთან, რათა, აღნიშნული თემის სიფაქიზიდან და
სპეციფიურობიდან გამომდინარე, თავიდან იქნას აცილებული შესაძლო
გართულებები.
ბ) დაიწყოს სამთავრობო მოლაპარაკებები ჩვენი ქვეყნის ფარგლებს გარეთ
არსებულ საქართველოს საპატრიარქოს ეპარქიების სტატუსსა და ქონებრივ
საკითხებთან დაკავშირებით.
გ) სახელმწიფომ გაააქტიუროს თავისი საქმიანობა საქართველოს ფარგლებს გარეთ
არსებული ქართული ეროვნული და სულიერი კულტურის ძეგლების
მოვლა–პატრონობასთან დაკავშირებით.
დ) საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობისა და ეკლესიის
ავტოკეფალიის დაკარგვის შემდეგ სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის
აღდგენამდე განხორციელებული რელიგიური პოლიტიკა და სხვა ქმედებები
აღიარებულ იქნას უკანონოდ.
ე) შეიქმნას კომისია, რომელიც მონიტორინგს გაუწევს კონსტიტუციური შეთანხმებით გათვალისწინებული ვალდებულებების შესრულებას.
3. წმიდა სინოდი მოუწოდებს სასულიერო პირებს და მრევლს სიმშვიდისკენ და,
მიუხედავად მღელვარების მიზეზებისა, თავი შეიკავონ ყოველგვარი თვითნებური
ქმედებებისგან და გააძლიერონ ლოცვა ერის ერთობისა და მშვიდობისათვის.
II. წმიდა სინოდმა მოისმინა მოხსენება სრულიად საქართველოს
კათოლიკოს–პატრიარქის ანტონ II (ბაგრატიონი) ცხოვრებისა და მოღვაწეობის
შესახებ და
გ ა ნ ა ჩ ი ნ ა:
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქი ანტონ II აღიარებულ იქნას
წმინდანად და ეწოდოს მრავალვნებული ანტონ II, სრულიად საქართველოს
კათოლიკოს–პატრიარქი და მისი ხსენება დაწესდეს 21 დეკემბერს (ახალი სტილით 3
იანვარი).
ასევე დაიწეროს წმიდანის ხატი და შეიქმნას შესაბამისი საღვთისმსახურო განგება.
III. წმიდა სინოდმა იმსჯელა სასულიერო პირთა მიერ ზნეობრივი ნორმების დარღვევის ფაქტებზე და
გ ა ნ ა ჩ ი ნ ა:
შეიქმნას ზნეობრივი ნორმების დარღვევათა შემსწავლელი კომისია შემდეგი შემადგენლობით:
1. სამთავისისა და გორის მიტროპოლიტი ანდრია (გვაზავა)
2. გარდაბნისა და მარტყოფის ეპისკოპოსი იაკობი (იაკობიშვილი).
"უფალმა ეკლესიაში სიყვარულით მომიყვანა და არა განსაცდელით"
მამა კონსტანტინე: "უფალმა ეკლესიაში სიყვარულით მომიყვანა და არა განსაცდელით"
"წლების
წინ ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ მე დღეს სასულიერო პირი ვიქნებოდი.
რადიკალურად, 180 გრადუსით შემოვტრიალდი და დავადექი უფლის გზას. მეტ
სასწაულს ნამდვილად არ ვეძებ და არც ველოდები. ჩემ გარშემო ძალიან ბევრი
სასწაული ხდება, მაგრამ მადლობა უფალს, ჩემთვის ჩემი ცხოვრების ამგვარი
ცვლილება ყველაზე უპირატესია", – გვიამბობს, კუკიის სასაფლაოზე მდებარე
წმინდა ნინოს სახელობის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი კონსტანტინე
ლეკიშვილი. იგი დიდ სიყვარულს ატარებს. მისი ინტერვიუც ამის დასტურია.
– მამა კონსტანტინე, როგორ გახსენდებათ საკუთარი თავი სასულიერო
მოღვაწეობის დასაწყისში და დღეს როგორ აფასებთ თქვენ მიერ არჩეულ გზას?
– პირველ რიგში, მადლობა მინდა შევწირო უფალს, რომ ღირსი
გამხადა ამ დიდი მსახურებისა, ვმადლობ საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქს,
ილია ||–ს, ვის მიერაც ვარ ხელდასხმული. და ასევე, ოჯახის წევრების
ჩათვლით, მადლიერებას გამოვხატავ ყველა იმ ადამიანის მიმართ, ვინც გვერდში
დამიდგა ჩემი ცხოვრების რადიკალურად შეცვლის ჟამს. შემიძლია აღვნიშნო, რომ
ის სიყვარული და პირველი ემოციები, რაც ჩემს სასულიერო პირად კურთხევას
ახლდა, ახლა, ერთგვარად, დამჯდარ ფერებშია. პირველ პერიოდში უფრო მეტი
ემოცია მქონდა. რაც დრო გადის, ნელ–ნელა, როგორც ღვინო იწრიტება, ილექება
და ღვინდება, ჩემი სასულიერო ცხოვრების გზაც ამგვარ ცვლილებებს განიცდის.
უფრო მეტად შევიგრძნობ მღვდელთმსახურების მადლს. ანუ როდესაც ლიტურგია
აღესრულება, ვგრძნობ, თუ რამხელა მადლი და წყალობაა ის, რომ მე, როგორც
უფლის ხელში ერთ–ერთი დამხმარე იარაღი, ვდგავარ საკურთხეველში და ვასრულებ
იმ დიდ საიდუმლოებას, რასაც წირვა, ანუ სულიწმინდის გადმოსვლა ჰქვია.
ჩემთვის ეს, მართლაც დიდი ბედნიერებაა. ახლა გაცილებით მეტად ვაცნობიერებ
იმას, თუ რას ნიშნავს მღვდლობა.
"შენი
ცხოვრების ყოველი ჟამი ღმერთისთვის სათნოდ წარმართე. მუდამ გახსოვდეს, რომ
აწინდელი დღის შემდეგ დრო აღარ მოგეცემა და განვლილი ცხოვრების ყოველი
წუთისათვის პასუხი უნდა აგო. შეუფასებელია ის ჟამი, რომელიც შენს ხელთ
არის და თუ ამაოდ გაფლანგავ, მოვა დრო, ძებნას დაუწყებ და ვეღარ ჰპოვებ”,
– წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი.
სხდომის თავმჯდომარე – ილია II – სრულიად საქართველოს კათოლიკოს– პატრიარქი
